من عاشق سفرم، فرقی نمیکنه کجا، از قطب شمال تا شرق دور و کوه های کلیمانجارو تو آفریقا، سفر تو اقیانوس های دور و یا ماچوپیچو تو کشور پرو، هر جای این کره خاکی برای من جذاب و دیدنیه. خاطراتمو به شکل عکس و نوشته ثبت کردم تا کسایی که علاقه دارن بتونن استفاده کنن.
من عاشق سفرم، فرقی نمیکنه کجا، از قطب شمال تا شرق دور و کوه های کلیمانجارو تو آفریقا، سفر تو اقیانوس های دور و یا ماچوپیچو تو کشور پرو، هر جای این کره خاکی برای من جذاب و دیدنیه. خاطراتمو به شکل عکس و نوشته ثبت کردم تا کسایی که علاقه دارن بتونن استفاده کنن.
دیدن کشور ایتالیا، تا به الان، یکی از به‌یادموندنی ترین سفرهای من بوده. ایتالیا یه کشور بلند و باریکه و تقریبا بصورت شمالی – جنوبی قرار گرفته. از نظر من به نسبت کشورای دیگه اروپایی تنوع گیاهی و جاذبه گردشگری تو ایتالیا زیاده و از شمال تا جنوبش تفاوت زیادی میتونید ببینید.
شهرای شمالی بیشتر تاریخی هستن درحالیکه شهرای جنوبی طبیعت زیبایی دارن و برای تعطیلات ریلکس کردن جای مناسبی هستن. برای سفر به ایتالیا ما از شهر ونکوور (استان بریتیش کلمبیا، غرب کانادا) پرواز ایتالیایی «آل ایتالیا» رو گرفتیم به مقصد رم.
(مطالعه مقاله «12 مورد از بهترین سایتهای جستجوی پرواز برای رزرو بلیت‌های ارزان قیمت هواپیما» رو از دست ندهید)
هزینه‌ها چجوری هستن؟
باید بگم که هزینه‌ها چون به یورو هستن و اروپا هم مقصد گرونیه معمولا هزینه‌های این نوع سفرها گرون تموم میشه. البته اینم باید اضافه کنم که با یه سری کارا میشه هزینه ها رو پایین آورد (مطالعه مقاله «نکاتی برای سفر ارزان به اروپا و گشت و گذار در شهرهای مختلف آن» پیشنهاد میشود) از جمله اینکه: اقامتگاه های ارزون رو گرفت یا با وسایل نقلیه عمومی و قطار جابجا شد.
ما برای این سفر تصمیم گرفتیم که ماشین کرایه کنیم تا بتونیم تو وقتمون صرفه‌جویی کنیم و شهرهای بیشتری رو ببینیم. اولین کاری که کردیم بعد از گرفتن بلیط دنبال هتل گشتیم. من از سایت Hotels.com برای سرچ استفاده کردم که از هر ده شب هتل یک شب رو مجانی میده. چون سفرمون برنامه ریزی نشده بود و طی مسیر هر جا که میتونستیم می رفتیم برای همین هر شهر که میرسیدیم هتل رو میگرفتم.
هزینه یه پیتزا حدود ۸ تا ۱۰ یورو هست. هر بار سوار شدن اتوبوس ۱.۵ یورو هست که برای یک ساعت و نیم معتبره. بستنی هم حدود ۱.۵ تا ۴ یورو هست. هزینه یه هتل خیلی معمولی تو رم هم از ۷۰ یورو شبی بسته به فصل سال شروع میشه.
(خواندن مقاله «هتل، مسافرخانه، آپارتمان یا هوم استی؟ کدام برای سفر بهتر است!» در اینجا خالی از لطف نیست.)
کی بریم ایتالیا؟
زمان مناسب برای سفر به ایتالیا میتونه همه وقت سال باشه. بیشتر سال هوای ایتالیا خوبه و سرمای سنگین نداره. البته بجز مناطق شمالی که به کوههای آلپ میرسه ولی بقیه شهرها رو میشه تو همه ماههای سال دید. ازونجاییکه اروپا تو تعطیلات کریسمس فوق العاده زیبا و دیدنی میشه شاید بد نباشه که این زمان از ایتالیا دیدن کرد. برای کسایی که که گرما رو ترجیح میدن فصل های گرم هم موقع مناسبی هست برای دیدن این کشور زیبا.
فرودگاه رم – اجاره ماشین
بعد از گرفتن وسایلمون مستقیم رفتیم قسمتی که برای اجاره ماشین هست. برای اجاره ماشین به کردیت کارت و گواهینامه احتیاج دارید. ما چون تو تعطیلات ژانویه رفته بودیم همه جا خیلی شلوغ بود و ماشین هم زیاد نبود. برای همین هر چی رو که پیشنهاد دادن گرفتیم. البته باید بگم که تو اروپا چون جای پارک کمه و خیابونا باریکه بهتره ماشین کوچیک باشه.
بعد از اجاره ماشین رفتیم بسمت هتلمون که نزدیک TRevi Fountain یکی از معروفترین جاذبه‌های شهر رم بود. جای پارک اصلا نبود و ما مجبور شدیم تو یه پارکینگ عمومی که خیلی خیلی شیب داشت بریم و اونجا بذاریم ماشین رو. این رو هم باید بگم که هزینه پارکینگ تقریبا زیاده.
هوای رم تو دسامبر
هوای رم اصلا سرد نمیشه تو ماه دسامبر و با یه لباس ساده گرم میشه بیرون رفت. میانگین دما تو این ماه بین ۱۲ تا ۱۴ درجه هست. بیشتر روزا هوا آفتابیه و خبری از برف هم نیست. در کل هوای مطبوعی داره.
شهر رم از کجا اومده؟
بر اساس افسانه‌های قدیمی شهر رم رو دو برادر دوقلو به اسم رموس و رومولوس تاسیس کردن. تصویر این دو برادر رو حتما در حال خوردن شیر از گرگ ماده دیدید. در واقع این دو برادر نماد شهر رم هستن. بعدها رموس توسط رومولوس کشته میشه و دو پسر رومولوس مجسمه معروف گرگ ماده و دوقلو ها رو برمیدارن و از رم فرار میکنن.
گردش در رم
اولین جاییکه رفتیم Trevi Fountain بود چون درست پشت هتلمون قرار گرفته بود. این حوض بزرگ مربوط به قرن ۱۸ میلادیه که توسط نیکلا سالوی ساخته شده و بسیار زیباست. یه کاری که توریستا انجام میدن اینه که آرزو میکنن و سکه میندازن داخل آب و سالانه هزاران یورو از طریق همین راه عاید دولت میشه.
یکی از ویژگی‌های شهر رم بنظر من اینه که انگار تو تاریخ داری قدم میزنی، نهار میخوری و حتی نوشیدنیت رو هم میتونی روبروی قدیمی‌ترین اثر تاریخی این شهر بنوشی. این ویژگی شهر رم رو خیلی دوس داشتم. چون تاریخ تو تار و پود و ذره ذره این شهره و مجبور نیستی از دور به بناهای تاریخی نگاه کنی. حتی خیلی از هتل های این شهر تاریخی هستن که جذابیت این شهر رو دو چندان میکنه.
شهر رم انقدر بنای تاریخی و کلیسا داره که اگه بخواید همه رو ببینید و تاریخچه همه رو بدونید شاید حوصلتون سر بره. پیشنهاد من اینه که خودتون رو خسته نکنید. جاهایی رو برید که واقعا دوست دارید و بیشتر تو شهر قدم بزنید.
بعد از دیدن این اثر تاریخی فقط توی شهر قدم زدیم. مغازه‌های قدیمی، رودخونه Tiber، کافه‌های زیبا و کلی ساختمون و میدون قدیمی هست که میشه ازشون لذت برد.
یکی از چیزای جالبی که تو رم جلب توجه میکنه وجود کاج های چتریه که بسیار زیباست و تقریبا همه جای شهر وجود داره. یکی دیگه از جاذبه‌ها وجود آبخوری‌های سنگی قدیمی بود که همچنان کار میکرد.
میدان ناونا – Piazza Navona
این میدون تو قسمت قدیمی شهر رم قرار داره و نزدیک هتل و حوض تروی هست. اینجا متشکل از ۳ تا میدون پشت سر هم هست و کل خیابون سنگ فرشه و فقط پیاده میشه رفت. معمولا هر زمان از سال که اونجا باشید کلی هنرمند نشستن و کارای هنریشونو ارائه میدن مثه نوازنده‌ها و نقاش‌های خیابونی.
تو هر کدوم ازین میدون‌ها یه حوض و با کلی مجسمه هست. دور تا دور این محوطه رستوران و تراس قرار داره که باعث شده یه محیط زنده و جذاب درست بشه.
تو ماه دسامبر هر سال هم این میدونگاهی تبدیل میشه به بازار کریسمس که جذابیتش رو چند برابر میکنه.
واتیکان – ملاقات با پاپ
بعد تصمیم گرفتیم به شهر واتیکان بریم. حدود ۴۰ دقیقه پیاده رفتیم و رسیدیم به شهر واتیکان که بسیار شلوغ بود. بعدا متوجه شدیم که بصورت اتفاقی روز کریسمس به اونجا رفتیم و برای همین شلوغ بود و از نظر امنیتی همه چیز رو چک میکردن چون قرار بود پاپ صحبت کنه. بعد از مدتی که گذشت٬ پنجره بالایی یکی از ساختمون ها باز شد و پاپ ظاهر شد و به زبان ایتالیایی شروع به صحبت کرد و ما هم طبیعتا هیچی متوجه نمیشدیم.
واتیکان خیلی زیبا و عظیمه. معماری محل زندگی پاپ و کلیسا بینظیره. عکسا نمیتونه عظمت و زیبایی این بنا رو نشون بده. یکی از موارد جالب داخل واتیکان گارد محافظتی پاپ هست که به سوییس گارد معروفه. برای اینکه عضو سوییس گارد بشید باید:
ملیت سوییس داشته باشید.
بین ۱۹ تا ۳۰ سال داشته باشید.
کاتولیک باشید.
مدرک دانشگاهی داشته باشید.
یونیفرم کوچکترین گارد دنیا قدیمی ترین یونیفرمی هست که بصورت مستمر از زمان تاسیس استفاده شده.
کلیسای داخل واتیکان اسمش هست کلیسای St Peter’s Basilica که کسی که ایتالیا میره حتما باید این کلیسا رو ببینه. این کلیسا از شاهکارای معماریه و مربوط به قرن ۱۶ میلادی میشه. داخل این کلیسا شاهکارهای هنری و معماری رنسانس رو میتونید ببینید. چند تا از شاهکارهای هنری رو همینجا معرفی میکنم:
مجسمه Pieta اثر میکل آنژ
این اثر قرن ۱۵ میلادی توسط میکل آنژ و از سنگ مرمر ساخته شده. تو این اثر مریم مقدس و مسیح به صلیب کشیده شده رو میتونید ببینید. این اثر با اینکه از سنگ ساخته شده ولی ظرافت و نرمی پارچه و انعطاف بدن رو بخوبی و مثل نمونه واقعی نشون میده.
متاسفانه اجازه عکاسی در این فضا برای توریست ها وجود نداشت.
محراب برنزی Baldachin
این سازه برنز توسط مجسمه ساز مشهور ایتالیایی، برنینی ساخته شده و ارتفاعش ۳۰ متر هست. این سازه خیلی خیلی عظیمه و ساختنش ۷ سال طول کشیده.
کلا داخل این کلیسا و بطور کلی واتیکان جاذبه های دیدنی زیاده و شاید یک روز کامل دیدنشون وقت بگیره. من به دلیل اینکه نمیخوام نوشته ام خیلی طولانی بشه بقیه موارد رو توضیح نمیدم.
موزه واتیکان
موزه واتیکان هم دیدنش خالی از لطف نیست. جالبه بدونید که بیش از ۷۰ هزار اثر هنری داخل این موزه هست که فقط ۲۰ هزارتا از اونها برای نمایش عموم هست و بقیه تو یه فضای بسته محافظت میشن. خود ساختمان موزه و نقاشیهای دیوارهای اون به تنهایی آثار هنری ارزشمند و بی‌نظیریی هستن.
چند مورد از موزه واتیکان
راهروی نقشه جغرافیا: این راهرو به دستور پاپ گریگوری سیزدهم نقاشی شد تا نواحی تحت تسلط پاپ رو بتونه ببینه. این راهروی ۱۲۰ متری با نقشه ایتالیا روی دیوار نقاشی شده.
کلیسای سیستین هم یکی از جاذبه های این کلیساست که حتما باید دیده بشه. داخل این سالن مستطیل شکل پر از نقاشی های آبرنگ که توسط استادای خیلی بزرگ زمان خودشون نقاشی شده. این نقاشی ها نمایی از زندگی مسیح، موسی و پاپ های دوره های مختلف هستن. مهمترین نقاشی نقاشی هست که میکل آنژ کشیده و به «خلق حضرت آدم» معروفه.
اتاق گرد: این اتاق با موزاییک های رمی دکور شده. این موزاییک ها از یه خونه خیلی قدیمی برداشته شده. دور تا دور دیوار هم با مجسمه‌های مرمر تزیین شده. عکس برداری بدلیل وجود نقاشیهای زیاد روی تمام سقف و دیوارها تو این قسمت ممنوع بود.
صف بی صف
یه مورد خیلی جالب که تو ایتالیا دیدم و جاهای دیگه این مورد رو ندیدم صف‌های طولانی خرید بلیط هست. این صف‌ها بطور باورنکردنی طولانی هستن. صدها نفر تو این صف‌ها می‌ایستن و برای یکی از جاذبه‌ها من صفی دیدم که حتی یک کیلومتر بود. ولی یه سری آژانس‌هایی هستند که بلیط‌های گرونتری رو به شما میفروشن و شما میتونید بدون صف وارد بشید. این آژانس‌ها معمولا نزدیک این جاهای تاریخی بودند. به جرات میتونم بگم که اگر که قرار بود تو این صف‌ها می‌ایستادیم هر روز فقط یه جا رو میتونستیم ببینیم. بخاطر همین ما ترجیح دادیم از این بلیط‌های سریع خریداری کنیم.
برای مثال بلیط بازدید کلوزئوم حالت عادی ۱۲ یورو هست ولی اگر بدون صف بخواین بخرین ۳۰ تا ۳۵ یورو حدودا میشه.
کولوزئوم
فکرش رو بکنید که تو رم زندگی میکنید و برای رفتن به محل کارتون هر روز از کنار کولوسئوم رد میشید. هیجان انگیز نیست؟ خیلی جالبه که همه این جاهای تاریخی وسط شهرن و آدما هر روز میبیننش و شاید خیلی براشون عادی هم باشه. اما برای من نبود. روز بعد اولین کاری که کردیم رفتیم به دیدن این بنای خاص، عظیم و حیرت انگیز. تمام درسای تاریخی که تو بچگی خونده بودم همه جلو چشمم اومد.
این بنا بزرگترین آمفی تئاتر دنیاست و سال ۸۰ بعد از میلاد ساخته شده. مشهوره که افتتاحیه این بنا ۱۰۰ روز طول کشیده و در اون مردم شاهد جنگ‌های دو نفره شبیه اون چیزی که تو فیلم گلادیاتور هست و حتی کشتن حیوونای وحشی و غیره بودن.
معماری این بنا بر اساس ساخت طاق و قوس هست. اونچه که الان میبینید تنها اسکلتی از بنای اصلی هست. متاسفانه در زمان قرون وسطی پاپ همون زمان ازین بنای بزرگ بعنوان معدن سنگ و مرمر و آهن استفاده کرد تا قصر باربرینی، پیازا ونیزیا و حتی کلیسای سن پیترز رو بسازه.
گفتنی‌ها در مورد این بنا خیلی زیاده و نوشتن همه اونها شاید طولانی باشه. ولی منابع بسیار زیادی هست که میشه برای گرفتن اطلاعات ازشون استفاده کرد.
قدم زدنهای بی پایان
همونطور که گفتم وقتی تو رم قدم میزنید انگار دارید تو تاریخ قدم میرنید. برای خود من بشخصه انقدر جذاب بود که اصلا نمیخواستم به هتل برگردم حتی با وجود خستگی زیاد. ما ساعتها تو رم قدم میزدیم و سایتهای مختلف و نگاه میکردیم. کلی بنا و منطقه های تاریخی بودن که در مقایسه با کلوزئوم اصلا معروف نبودن ولی این قدم زدنها خیلی خیلی دلچسب بود.
کنار این سایتای تاریخی پر بود از دستفروش ها و نیمه شعبده بازا ازین کسایی که خودشونو گریم میکنن و کارای عجیب غریب میکنن و در ازای پول خرد با رهگذرا عکس میگیرن.
خوراکی های لذیذ
بعید میدونم کسی بره ایتالیا و از غذاهاشون خوشش نیاد و یا اینکه هر روز حداقل یه وعده پیتزا نخوره. بنظر من پیتزا رو فقط و فقط باید تو ایتالیا خورد. اونچیزی که ما به اسم پیتزا میخوریم خیلی فرق داره با پیتزای واقعی. تو مدتی که رم بودیم حداقل یه وعده غذا در روز پیتزا میخوردیم. پیتزا فروشی با کیفیت خیلی خوب و قیمت مناسب همه جای رم بود. یکی دیگه از خوشمزه های ایتالیا دسر فروشی ها بودن که تقریبا همه جا به وفور دیده میشدن. انواع دسرها و شیرینی های خوشمزه رو تو ویترینا میذاشتن و واقعا تلاش برای نخریدنشون بی فایده بود. لازانیای بادمجون هم غذایی بود که امتحان کردیم و بسیار خوشمزه بود.
پانتئون
بعد از کلی قدم زدن و چرخیدن تصمیم گرفتیم بریم بنای تاریخی پانتئون رو ببینیم. هوا تاریک شده بود و طبیعتا همه موزه ها و بناهای تاریخی برای بازدید بسته بودن. ولی خوبی رم اینه که میتونید همزمان که داخل رستوران غذاتونو میخورید از دیدن بناها هم لذت ببرید. دور تا دور این بنا پر از رستوران هست و ما همچنان که پانئون رو میدیدیم بیرون یکی از رستورانها نشستیم و غذا خوردیم.
این بنا مشخص نیست برای چه هدفی ساخته شده ولی احتمالا برای حضور امپراطور در ملاعام ساخته شده و در زمانهایی هم عبادتگاه بوده. پانتئون به معنی همه خدایان هست. این بنا بزرگترین گنبد بدون پایه و محافظ دنیا رو داره.
خداحافظ رم زیبا
ایتالیا تا الان خیلی خوب باهامون تا کرده بود. هوا هم خیلی همکاری کرد. هر روز هوا آفتابی بود و زیاد هم سرد نبود. بعد از سه روز اقامت تو رم تصمیم گرفتیم بزنیم به دل جاده و بریم شهر بعدی. شهر کوچیک بعدی سینا Siena بود.
سینا – زیبای قرون وسطایی (Siena)
از رم تا سینا حدود ۳ ساعت با ماشین راه بود. داخل این شهر که شدیم اولین هتلی که میشد ماشین رو پارک کرد اتاق گرفتیم. وقتی وارد شهر میشی دیگه وسیله نقلیه وجود نداره. و همه یا پیاده هستند یا با دوچرخه. شهر بسیار قدیمیه و ساختمونا دست نخورده. وقتی تو سینا قدم میزنید احساس میکنید تو زمان قرون وسطی قدم میزنید. بیشتر ساختمونا معماری قرون وسطایی دارند و از آجر قرمز برای ساخت استفاده کردن. مرکز قدیمی شهر هم در یونسکو بعنوان میراث جهانی ثبت شده. تو این شهر در سال دو بار مسابقات اسب سواری برگزار میشه.
سینا و گرگ ماده
قبل تر گفتم که شهر رم رو دو برادر دوقلوی رموس و رومولوس تاسیس کردن. پسرای رومولوس بعد از قتل پدرشون مجسمه معروف گرگ ماده و دوقلو هارو برداشتن و از رم فرار کردند و شهر سینا رو تاسیس کردند. البته اینها همه بر اساس داستانهای قدیمیه. از اون زمان این مجسمه نماد شهر سینا شده و خیلی از جاها و بناهای تاریخی این مجسمه رو دارن.
این شهر روی بلندی ساخته شده و بیشتر جاهای شهر ویو خوبی از افق و آسمون دارید. ما تو این شهر فقط یک روز موندیم و فرصت نشد که همه زیباییهاشو ببینیم. اما اگر که کسی بخواد تو این شهر بگرده و بیشتر وقت بذاره بنظرم دو روز رو لازم داره.
ما فردای روزی که به سینا رسیدیم وسایلمون رو بستیم و عازم فلورانس شدیم.
فلورانس
سینا تا فلورانس فقط یک ساعت راهه. این شهر هم مثه خیلی شهرای دیگه ایتالیا شهر تاریخی حساب میشه. تا دلتون بخواد کلیسا و بنای تاریخی هست که میتونید تو این شهر ببینید. از نظر تاریخی و معماری شهر فلورانس اهمیت خاصی داره. اونم به این دلیل که مهد رنسانس بوده. کسایی هم که علاقه به طلا دارن باید بگم فلورانس مرکز طلا و زیورآلات هم هست.
کلیسای سانتا ماریا
یکی از قشنگ ترین جاذبه های این شهر کلیسای سانتا ماریاست. این کلیسای قرون وسطایی چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست و ساختش حدود ۱۴۰ سال زمان برده و از نظر معماری سبک گوتیک داره. بیرون این کلیسا از مرمر به رنگای سفید، صورتی و سبز ساخته شده و داخلش طراحی خشکی به نسبت بیرون داره. مهمترین اثر داخل بنا نقاشی داخل گنبد کلیساست که نمایشگر صحنه‌ای از زندگی مسیح به اسم «آخرین قضاوت» هست.
ناقوس کنار کلیسا هم به همون سبک و سیاق ساخته شده و از بالای اون میتونید شهر فلورانس رو ببینید.
تعمیدگاه فلورانس – دروازه بهشت
این تعمیدگاه ساختمونی هست که کنار کلیسای سانتا ماریا قرار داره و به همون سبک ساخته شده. در ورودی این بنا خیلی معروفه و از جنس برنز ساخته شده و سه تن وزن داره. این در به دروازه بهشت معروفه.
هر لته در ۵ تا قاب از داستانهای قدیمی رو بصورت کنده کاری شده نشون میده که شامل این داستانها میشه:
- آدم و جوا
- هابیل و قابیل
- نوح
- ابراهیم
- عیسو و یعقوب فرزندان اسحاق
- یوسف
- موسی
- یوشع
- داوود
- سلیمان و سبا
همین یه در کلی از اطلاعات تاریخی و باستانی رو تو خودش جا داده. اینجاست که آدم از اینهمه هنر و غنی بودن شهرها و بناهای تاریخی انگشت به دهن میمونه.
پل پونته وکیو Ponte Vecchio
این پل یه پل قرون وسطاییه که از سنگ بر روی رودخونه آرنو ساخته شده. روی پل و دو طرفش مغازه هایی هم ساختن که در زمان خودش بیشتر قصابی، میوه فروشی و ازین دست مغازه ها بودن. اما امروز همه این مغازه ها طلا فروشی و سوغاتی فروشی هستن و برای عاشقان طلا جای خوبی برای گشت و گذار و یا حتی خریده. همونطور که شاید بدونید طلاهای ساخت ایتالیا بسیار معروف و زیبا هستن.
شبی که ما اونجا و نزدیک پل بودیم روی پل تصویرهای رنگی انداختن همراه با موزیک که تو فضا پخش میشد. این صحنه برای من فراموش نشدنیه.
موزه اوفیزی Uffizi
این موزه یکی از مهمترین موزه های ایتالیا و پربازدید ترین موزه ایتالیاست. آثار مهمی مخصوصا از دوره رنسانس تو این موزه نگهداری میشه. آثار مهمی از استادای بزرگ نقاشی و مجسمه سازی مثل میکل آنژ، لئوناردو داوینچی و کلی هنرمند دیگه اینجا نگهداری میشه.
معنی اسم موزه هم به معنی office و یا دفتر کار هست. چون در ابتدا که ساخته شد بعنوان دفتر کاری یکی از حکمرانان فلورانس تو قرن ۱۶ میلادی ساخته شد.
میدان Della Signoria
میدان Della Signoriaاین میدون هم از آخرین جاهایی تو فلورانس بود که رفتیم. درست وسط این میدان ال شکل مجسه نپتون خدای رومی قرار داره. علاوه بر این مجسمه مجسمه های دیگه از شخصیت های اساطیر یونانی و رومی از جمله هرکول وجود داره. خوندن داستان هر کدوم از شخصیت‌ها و دیدن مجسمه‌شون خیلی خیلی جالبه. مجسمه داوود از جنس برنز هم داخل این میدون قرار داره. این شاهکار هنری رو میکل آنژ خلق کرده.
کریسمس و فلورانس
فلورانس تو کریسمس واقعا دیدنیه. تزیینات کریسمس تو همه کوچه‌ها و خیابونا هست و شبا همه جا روشنه. البته که هوا کمی سرد بود ولی اصلا غیر قابل تحمل نبود. خیابونای اطراف کلیسای سانتا ماریا برای قدم زدن عالین. همه برندها اونجا شعبه دارن. اگر اهل خرید هستید و یا حتی فقط دوس دارید قدم بزنید و خوراکی های خوشمزه بخورید این محل بهترین مکان برای اینکار هست.
ونیز جان زیبا
ونیز جان زیباشب بارو بندیل و جمع کردیم که صبح زود بریم سمت ونیز. اینجا ما تو منطقه توسکانی تو ایتالیا بودیم. این منطقه دشتای سبز و وسیع داره و بعضی وقتا هم مه میگیره همه جا رو و خیلی منظره رویایی میشه. از فلورانس تا ونیز سه ساعت با ماشین راه بود. وقتی به ونیز رسیدیم طبق معمول هتلی رو پیدا کردیم که پارکینگ داشته باشه. این هتل درست قبل از جزیره ونیز و درواقع تو قسمت بندری ونیز قرار داشت. از اونجا با یه قطار سریع السیر میشد به جزیره ونیز رفت که حدودا ده دقیقه طول میکشید.
اگر ماشین نداشته باشید میتونید هتل رو داخل جزیره ونیز بگیرید ولی دراونصورت چون وسیله نقلیه نیست اگر چمدوناتون زیاد باشه باید موقع اومدن و رفتن چمدونها رو پیاده ببرید و بیارید. اینم درنظر داشته باشید که ونیز کلی پل داره که اونارو هم باید موقع جابجایی درنظر بگیرید.
ونیز چه جور جاییه؟
ونیز چه جور جاییه؟از نظر من تو ونیز فقط باید گشت و قدم زد و کلیسا و بنای تاریخی رو فراموش کرد. البته که چند تا بنای تاریخی و کلیسای خیلی خیلی زیبا هم هست تو ونیز ولی ما ترجیح دادیم فقط از مناظر طبیعی لذت ببریم. قایق سواری تو کانال هم یکی دیگه از کارایی بود که ما انجام دادیم. کار دیگه ای که میشه کرد گشتن تو مغازه های سوغات ونیز هست. صنعت شیشه تو ونیز خیلی پیشرفته است و کلی مغازه میبینید که جنسای تزیینی شیشه ای دارن. من خودم عاشق ماسک های کارناوال ونیزم که بنظرم برای سوغاتی و یادگاری گزینه خوبیه. برای دیدن کارناوال ونیز هم که کارناوال مورد علاقه منم هست باید اواسط فوریه به ونیز برید.
کوچه های تنگ و باریک
کوچه های تنگ و باریکبعضی کوچه های ونیز انقدر باریکه که اگه از دو طرف دستتون رو باز کنید دستاتون به دیوار میخوره. خونه ها و ساختمونای ونیز هم خیلی قدیمی هستن و دست نخورده موندن.
قایق سواری
قایق سواریبرای قایق سواری دو تا گزینه هست یکی قایق های دو نفره دست ساز که بشکل قایق های نجیب زاده های قدیمی تزیین کردن و خیلی خوشگلن. این قایقا بنسبت گرونن و اسمشون هست گوندولا. برای ۴۰ دقیقه ۸۰ یورو باید پرداخت کنید. البته چونه هم میتونید بزنید.
ما گزینه دوم رو انتخاب کردیم و اونم قایق-تاکسی های بزرگ بودن که دور تا دور ونیز رو میچرخیدن و با یه هزینه منطقی میشد کل ونیز رو گشت.
کلیسای سن مارک
اصل این بنا به قرن ۹ میلادی برمیگرده و معماریش به سبک بیزانتین هست. جالبه بدونید که بیشتر از ۸۰۰۰ متر مربع موزاییک داخل این بنا استفاده شده که بیشترشم به رنگ طلاییه. روی محراب داخل این کلیسا که از جنس طلا هست صدها سنگ قیمتی و جواهر از جمله مروارید و زمرد کوبیده شده. از اینجا میتونید ویو خوبی از دریای آدریاتیک داشته باشید.
پل ریالتو Rialto
این پل سنگی یه زمانی تنها پل روی کانال اصلی ونیز بوده که تو قرن ۱۶ میلادی دوباره ساخته شده. پل‌های قبل از این پل سنگی، جنس چوب داشته و بخاطر قدمت متلاشی شده. دو طرف این پل جای خیلی شلوغ و توریستیه و پر از مغازه و رستوران هست. ما نهار رو کنار همین کانال و نزدیک پل خوردیم.
برگشت به هتل
تا شب تو خود ونیز گشتیم و قدم زدیم. بنظرمون یک روز برای ونیز کافی بود. دوباره باید بار سفر می بستیم و شهر بعدی!
و بالاخره شهر پیزا
از ونیز تا پیزا حدود سه ساعت و نیم راهه و این راه هم از منطقه توسکانی میگذره که همونطور که قبلا گفتم یکی از زیباترین جاده ها تو ایتالیا هست. چون ما در نهایت باید برای پرواز به رم برمیگشتیم شهر پیزا رو آخرین مقصد گذاشتیم که تقریبا تو مسیر برگشت به رم بود.
منطقه توسکانی بقدری زیبایت که بین راه مرتب نگه میداشتیم و از منظره ها لذت می بردیم. البته فصل زمستون ایده آل نیست برای دیدن این منطقه.
شهر پیزا رو فقط و فقط بخاطر دیدن برج پیزا رفتیم. میخواستیم از فرصت کممون نهایت استفاده رو ببریم. بمحض رسیدن به شهر رفتیم بسمت برج پیزا.
برج پیزا – کج ولی جذاب
برج پیزا در واقع یکی از ۴ بنای ساختمان کلیسای جامع Campo dei Miracoli و یا به فارسی «سرزمین معجزه» است ولی بخاطر کج بودنش فقط این قسمت بیشتر از بقیه ساختمون معروف شده. لغت پیزا به یونانی یعنی «سرزمین باتلاقی» و باید حدس بزنید که چرا این برج کج شده. درحالیکه سازنده های این بنا موقع ساخت اصلا این موضوع رو درنظر نگرفتن. این موضوع و همچنین مصالح سنگینی که بکاربرده شده بود باعث شد تا برج از طبقه دوم شروع به کج شدن بکنه که دیگه اونزمان برای جبران دیر بود. پروژه ساخت تا طبقه ۴ پیش رفت و بعد بخاطر این موضوع برای صد سال ناتمام موند. بالاخره تو قرن ۱۳ ساخت دوباره اش شروع شد ولی اینبار با وجود همه ترفندایی که بکار بردن بازم موفق نشدن برج رو صاف کنن و انحراف برج از سمت شمال افتاد به سمت جنوب. خلاصه که بخت با این برج یار نبوده و انگار قرار بوده همیشه کج باشه.
ما داخل برج تا طبقه آخر رفتیم. ازونجا میتونید کل شهر رو ببینید و ناقوس بزرگ برج رو هم از نزدیک ببینید. موضوع جالب درمورد برج اینه که وقتی از پله ها بالا میرید کاملا متوجه کج بودنش میشید و حس سرگیجه به آدم دست میده. چون هم راه پله گرده و هم کج.
برگشت به رم
بعد از دیدن برج پیزا دوباره راهی جاده شدیم و برگشتیم شهر رم. هوا تاریک شده بود و ما هنوز تو جاده بودیم. یکی از قشنگترین آسمونایی که دیدم آسمون ایتالیا بود. آسمون صاف و پر ستاره. یکی دیگه از چیزایی که برامون جالب بود سرعت زیاد ماشینا بود. تو ایتالیا ماشینا زیاد مدل بالا و جدید نیستن ولی تو جاده بقدری تند رانندگی می کنن که به گرد پاشون هم نمیرسید. حتی اگر ۲۰۰ کیلومتر در ساعت هم سرعتتون باشه تو جاده باز هم یه ماشینی هست که با سرعت بیشتر پشت ماشین شما چراغ میزنه و از شما میخواد که راه رو باز کنید.
محراب میهن Altar of the Fatherland
روز بعد یکم زمان داشتیم تا زمان پرواز. برای همین دوباره تو رم رفتیم کمی گشت زدیم. یکی از جاهایی که ندیده بودیم محراب میهن یا Altar of the Fatherland هست. این بنای یادبود به افتخار ویکتور امانوئل دوم، اولین پادشاه ایتالیای واحد ساخته شده.
بعد از کلی قدم زدن و خوردن پیتزای آخر لحظه وداع رسیده بود. باید با ایتالیا خداحافظی میکردیم. رفتیم هتل وسایلمونو برداشتیم و سوار ماشین شدیم و رفتیم به سمت فرودگاه.
